خیلی وقت بود که می خواستم از موسسه ی محک بگم، منتها بازی ِ روزگار بهم مجال نداد، شایدم حکمتی داشته تا من خیلی چیزا رو ببینم و الان تصمیم به نوشتن بگیرم...الانم قصد نوشتن ندارم فقط نشانه ها رو میگذارم خودتون ببینید و بخونید و بعد هم توکل و به امید خدا عمل به آنچه عقل و دل حکم می کند.

محک موسسه ی خیریه ی حمایت از کودکان سرطانی که خب یه گوشه چشمی داشتن بهش بد نیست.

وبلاگ ِ آرمین ِ عزیز (که یاد و نام و خاطرش برای من می ماند) که با مدیریت ِ ندا جون(مادر آرمین) شکر خدا بازم به روز میشه.

و این هم پیام ندا جون

و حمید رضای عزیز(مترجم ِ کتاب سرطان، بهترین رویداد ِ زندگی ِ من) که خودم خیلی بهش ارادت دارم و تو سمینار دکتر محمود ِ معظمی باهاش آشنا شدم و اگه بتونم و خودشم اجازه بده مینویسم که چطور با سرطان زندگی کرده.

در آخر هم:

آنکه با مرغ ِ هوا دوست شود خوابش آرامترین خواب جهان خواهد بود